(واشنگتن دی سی، سبتامبر 6، 2012) –در گزارشی که امروز دیده بان حقوق بشر به دست نشره سپرده است اظهارداشت که بر اساسی گفتهای بازداشت شده گان سابق و اخیرآ افشای اسناد محرمانه ای سازمان سیا و خدمات اطلاعاتی انگلستان، حکومت ایالات متحده امریکا در جریان اداره بوش مخالفان معمر قذافی را مورد شگنجه قرارداده و سپس انها برای بدرفتاری به کشوری لیبی انتقال داده است. یک از باز داشتی های سابق ادعا کرده است که وی تحت شگنجه ای واتربوردنک (ریختن آب بالای سر و صورت شخصی) قرار گرفته است، و همین طور شخصی دیگری از اعمالی این نوع شگنجه ها نسبت به خودش تعریف کرده است. این در حقیقت، در تناقض با ادعای مسئولان اداره بوش که می گفتند فقط سه نفر تحت باز داشتی ایالات متحده امریکا مورد واتر بوردنک قرار گرفته است، می باشد.
گزارش 154 صفحه ای، "واگذاری به دست دشمن: حشونت ها به رهبری امریکا و استرداد مخالفان به قذافی در لیبی،" براساسی 14 مصاحبه ای انجام شده در کشوری لیبی همرای بازداشت شدهای سابق، که اکثری انها مربوط به گروپ اسلامی ای که برای شکست حکومت قذافی از 20 سال بدین سوه فعال بوده اند، تهیه شده است. در منازعه ای 2011 شماری زیادی از اعضای گروپ جنگجویان اسلامی لیبی با شورشیان مورد حمایت ناتو و مخالفین قذافی پیوستند. در حال حاضر، بعضی از کسانی که منتقل و در بازداشتگاه ای ایالات متحده امریکا مورد شگنجه قرار گرفته بوده اند، در مقام های رهبری و موقعیت های سیاسی کشور قرار گرفته اند.
لورا پیتر، مشاور مبارزه با تروریزم دیده بان حقوق بشر و نویسندهء این گزارش گفت، "ایالات متحده امریکا نه تنها اینکه دشمنان قذافی را در بشقابی نقرای به او تحویل می دادند، بلکه این طور به نظر می اید که سازمان سیاه در قدم نخست اکثر انها را مورد شگنجه قرار می داده است. به نظر می رسد که گستره ای حشونت های که در اداره بوش صورت گرفته خیلی ها فراتر از ان چیزی است که پیشتر تایید شده بود، می باشد و اهمیت یک تحقیق همه جانبه ای را در رابطه به اینکه چه اتفاقاتی رخ داده است را برجسته می سازد."
این گزارش نیز براساسی اسناد و مدارک تهیه شده است. برخی این مدارک بعد از ان به دسترس عموم قرار گرفت که دیده بان حقوق بشر انها را در حالت متروکه برای اولین بار در 3 سبتامبر 2011 از دفتر موسی کوسا، رییس قبلی استخبارات (اطلاعات) لیبی، زمانی پیدا کرده که شهر طربلس بدست شورشیان سقوط کرده بود.
مصاحبه ها و اسناد بیانگر انست که پس از حمله 11 سبتامبر 2001 حملات ایالات متحده امریکا به حمایت انگلستان و کشورهای خاورمیانه، افریقاه و اسیا، تعدادی از اعضای گروپ جنگجویان اسلامی لیبی که خارج از ان کشور زندگی می کردند را بدون کدام اتهامی دستگیر و بازداشت "نگهداری" نمودند، و در نهایت آنها را به حکومت لیبی نحویل دادند.
گزارش هم چنان توضیحی در رابطه به خشونت های جدی که پنچ نفر از اعضای گروپ جنگجویان اسلامی لیبی گفته اند که در دو بازداشتگاه که توسط نیروهای امریکای، احتمالاَ سازمان سیاه اداره می شده است، در افغانستان تجربه کرده اند، ارایه می کند. انها هم چنان ادعای شکنجه ای واتربوردنک و انواع دیگر شگنجه ها با اب را داشتند. اظهارت انها سازگار با برخی دیگر از گزارش های دسته اول از عین بازداشتگاه های که توسط نیرو های امریکای اداره می شود، است.
حشونت های دیگری که توسط بازداشتی های قبلی گزارش شده است شامل برهنه به دیوار با زنجیربستند -- برخی او قات در حالتی که دای پر شده بودند – نگهداری در اتاق های کاملاَ تاریک، سلول های بدون پنچره برای هفته ها یا ماه ها؛ نگهداری در موقعیت های پر تنش و دردناک برای مدت طولانی، انداختن (نگهداری) در جاهای تنگ، مورد ضرب و شتم قرار دادن و به دیوار محکم زدن؛ نگهداری برای مدت پنچ ماه در داخل اتاق بدون اینکه اجازه ای حمام را بدهد، محرومیت از خواب بشکل متواتر ، پخش بلندی موسیقی های غربی، می با شد. خالد الشریف، شخصی که می گوید وی برای مدت دو سال در دو مرکز جداگانه ای مربوط امریکای ها، که به عقیده او توسط سازمان سیاه اداره می گردیده است، وی نگهداری می شده -- گفت، "من برای مدت سه ماه تحت بازجوی شدید قرار داشته ام، در اوایل انها هروز نوع شگنجه های خود را تغییر می دادند. بعضی اوقات انها از اب استفاده می کردند و بعضی اوقات دیگر نمی کردند ..... بعضی اوقات انها مرا برهنه و برخی اوقات من را با لباس رها می کردند." الشریف در حال حاضر رییس گارد ملی لیبی است. یک از مسولیت او تامین امنیت محابسی می باشد که با ارزش ترین بازداشتی ها برای کشوری لیبی در ان مراکز نگهداری می شود.
داستانهای اسیران لیبیایی که در گزارش دیده بان حقوق بشر امده است اکثراَ در گذشته نشر و مستند سازی نگردیده است، چونکه شماری زیادی این اسیران وقتی که به لیبیا بر گردانده می شدند، دوبار به محابس می افتیدند، انها تا سال قبل زمانیکه شورش های داخلی سبب رهای انها گردیدند، در زندان به سر می بردند. وحکومت ایالات متحده امریکا هم علاقه نداشته است که در مورد توقیف گاه های سازمان سیا جزئیاتی را عمومی بسازد. داستانهای بازداشتی های قبلی، اسنادی سازمان سیاه که در لیبیا بدست امد است، و برخی اسناد محرمانه ای حکومت ایالات متحده امریکا روشنای جدید در رابطه به رفتارهای مراکز نگهداری ایالات متحده امریکا در جریان اداره بوش می اندازد، و هم چنان بیانگر انست که هنوز مقداری هنگفت اسناد بصورت محرمانه باقی مانده است.
باوجود شواهد هنگفت خشونت های گسترده و سیستماتیک همرای اسیران در بازداشتگاه های ایالات متحده امریکا بعد از حملات 11 سبتامبر، ولی حکومت ایالات متحده امریکا یک مقام بلند پایه را مورد باز پرس قرار نداده است. تنها چند نفر از مقامات پاین رتبه ی داوطلبان خدمات سربازن را مجازات کرده اند.
در 30 اگست 2012، لوی سارنوال، جنرال اریک هولدر اعلام کرد که تنها تحقیقاتی جنای را که ریاست عدالت (وزارت عدلیه) در مورد ادعای اعمال حشونت در بازداشتگاه های سازمان سیاه را انجام می داد به رهبری سارنوال ویژه، جان دورهام، بسته خواهد شد، بدون اینکه کسی را به جرمی متهم بسازد. در 30 جون 2011 هولدر پیش از پیش گستره ای کاری دورهام را محدود کرد، از انجای که اصلاَ باید در مورد 101 قضیه ای اشخاصی که فکر می شد تحت نظارت سازمان سیا بوده است تحقیق می شد، به دو قضیه ان را محدود ساخت.
در هردوی این قضیه بازداشتی ها فوت نمودند یکی شان در افغانستان و دیگری شان هم در عراق. هم چنان، بررسی های تنها محدود و متمرکز شده بود بالای حشونت های که فراتر از صلاحیت های که اداره بوش واگذار کرده بود صورت گرفته باشد. این بررسی نمی توانیست اعمال شکنجه های چون واتر بوردنک، و دیگر انواع بد رفتاری های را که حقوق دانان اداره بوش تایید نمود بود را مورد تحقیق قرار دهد -- حتی اگر این اعمال نقض قانون داخلی و حقوق بین لمللی هم بوده با شد.
پیترگفت، "داستانهای لیبیایی های که توسط نیروهای ایالات متحده امریکا بازدشت و به لیبیا فرستاده شده است روشن می سازد که حشونت های صورت گرفته به شمول بدرفتاری ها لزومآ و بطور مشخص توسط مقامات اداره بوش اجازه داد نشده است، و خیلی ها فراتر از ان است. بسته نمودن بررسی های دور هام، بدون کدام اتهامی، این پیام را می دهد که حشونت های این چنینی که بازداشت شدگان لیبیایی متحمل شد اند ادامه خواهد یافت."
کمیته ای منتخب سنا در مورد اطلاعات (استخبارات) برای سه سال در مورد مراکز نگهداری سازمان سیاه و برنامه های بازجوی انها تحقیق نموده و گفته می شود که گزارشی تحقیقی این کمیته نکمیل شده است. دیده بان حقوق بشر از کمیته ای منتخب سنا در مورد اطلاعات می خواهد هرچی زود تر گزارش شان را نشر نماید، وبه هر اندازه که ممکن از کمتر ویرایش نمایند، و پیشنهاد کند که کمیسیون مستقل و بی طرف تمام جهات پالسی های ایالات متحده امریکا را در ربط ای برخورد با بازدشتی ها مورد بررسی و تحقیق قرار دهد.
"حکومت ایالات متحده امریکا همواره از کشور های لیبی، سوریه و بجرین می خواهد که مقامات و کسانی مسول خشونت های جدی حقوق بشر، به شمول شنکنجه می با شند پاسخگوه قرار بدهند،" پیتر گفت. "کسانی که از دیگران می خواهند، خودشان از جایگاه و وزن بیشتری برخور دار است اگر هم زمان از مقامات امریکای که اجاز شگنجه را داده اند در مقابل هر نوع پاسخگوی محافظت نمی کردند. در حال حاضر، بعد از سقوط حکومت قذافی، دیپلمات ها و اعضای گانکره ایالات متحده امریکا همرای برخی از محبوسین سابق سازمان سیاه در لیبیا ملاقات کرده اند، و ایالات متحده امریکا از تلاش های حکومت لیبیا و جامعه مدنی برای رسیدگی به میراث های استبدای گذاشته ای شان حمایت کرده است. دیده بان حقوق بشر از حکومت ایالات متحده می خواهد که در مورد نقش گذشته خود در خشونت ها و کمک به قذافی برای جمع اوری مخالفانی تبعیدی اش، برای مداوایی درد قربانیان اذعان نموده وکسانی را که مسول شکنجه های ادعا شده در بازداشتگاه های ایالات متحده امریکا می باشند را محاکمه کند.
یکی از قضایای که از قبل گزارش شده است، ولی دیده بان حقوق بشر در رابط به این قضیه معلومات جدید کشف نموده است، قضیه ای ابن الشیخ اللیبی می باشد. اظهارات که اداره بوش را در توجه تجاوزی 2003 به کشور عراق کمک کرد، زیر شکنجه و با بد رفتاری از اللیبی در بازداشتگاه های سازمان سیاه گرفته شده بود. سازمان سیاه گفته است که ان اظهارات عیر قابل اعتماد بوده است. در سال های بعد ایالات متحده امریکا اللیبی را به کشوری لیبی تحویل داد، در جایکه او در می 2009 در زندان فوت کرد. گفتهای هم زندانی های اللیبی در افغانستان و لیبیا، معلومات خانواده وی، و تصویر وی را که دیده بان حقوق بشر مشاهده کرده است که ظاهراَ در روز فوت وی از او گرفته شده، نماینگر چشم اندازی مرگ و رفتار با او می باشد -- که مقامات لیبیایی ادعا می کند که او خود کشی کرده است.
هم چنان، محتویات اسنادی که دیده بان حقوق بشر در لیبیا آشکارساخت نشان دهنده ای همکاری در سطح بالا میان حکومت قذافی در لیبیا، و ایالات متحده امریکا و انگلستان در انتقال دهی افراد که در گزارش بحث شده است، می باشد.
ایالات متحده امریکا نقش اساسی را در روند انتقال دوباره (استرداد) لیبیایی ها را داشته است. ولی کشور های دیگری، مخصوصاَ انگلستان، هم دخیل بوده است، گرچه این کشور ها می دانستند و اذعان هم داشتند که شکنجه در جریان حکومت قذای یک امر معمول بوده است. کشورهای که در روند انتقال ارتباط داشتند: افعانستان، چاد، چین و هنگ کنگ، مالزی، مالی، موریتانی، مراکش، هلند، پاکستان، سودان، تایلند، و انگلستان می باشد. مصاحبه شونده ادعا کردن که در برخی از این کشور ها قبل از انتقال انها را افراد مسول مورد رفتار های خشونت امیز قرار داده اند.
به الزاماتی حقوق بین المللی که برای ایالات متحده امریکا و سایر کشور ها الزام اور است -- تحت هر شرایط شگنجه و سایر بدرفتاری ها را منع کرده است، و انتقال افراد را در کشورهای که انجاه با خطرات جدی یا محاکمه روبرو می شودند را نیز منع نموده است.
"شمولیت کشورهای زیادی در خشونت بالای دشنمان قذافی نشان دهنده ای شاخه های فراوان بازداشتگاه و برنامه های بازجوی وسیع ایالالت متحده امریکا، به مراتب فراتر از انچه که قبلاَ می دانستیم است،" پیتر گفت. "ایالات متحده امریکا و سایر حکومت های که در اعمال خشونت بالای بازداشت شدگان شامل می باشند با ید پاسخگوی دقیق و کامل از نقش شان را ارایه نماید."
